Boka fortel om ein av dei viktigaste epokane nokon gong på vestlandskysten, frå Ålesund til Haugesund, og formidlar såleis nær og viktig lokalhistorie. Landnotfiske etter sild skapte på 1800-talet den første gullalderen i norsk samfunnsutvikling. I 1870-åra kom ikkje silda lenger til land, men rykta byrja å gå om enorme sildestimar ved Island sommarstid, og dei norske fiskarane valfarta dit. Sildefiske var ein kamp om enorme verdiar. Det er ei historie om dristigheit og vågemot, men òg om ei teknologisk utvikling som gjekk langt raskare enn tilegninga av kunnskap om forsvarleg utnytting av denne enorme matressursen. Eventyret enda med ein økologisk katastrofe i 1970. Med kildehenvisninger.