Torgeir kjem til ei lita vestlandsbygd, der han skal arbeide på ein gard. Han vert vikla inn i det vesle bygdemiljøet, der det er eit pensjonat og nokre menneske som held festar og drikk innsmugla whiskey. Men viktigare enn det som faktisk hender, er det som kunne ha hendt eller kan komme til å hende i denne romanen. Språket er knapt og enkelt, medan det heile tida peiker mot noko som ligg under.